شعری از دوستِ عزیزِ نادیده ام مهدی سیار که او نیز فلسفه میخواند در یکی از همین دانشگاهها. از کتابهای درسی آن سالها عکس صفحه اولش یادم است که امیدش به به ما دبستانی ها بود حالا بزرگ شده ایم آقا !!!! حال امیدتان چطور است؟؟؟؟
|
بدون دیدگاه